harlow

in you're hand

dobra, wcale nie był za chwilę, no ale cóż, takie już są tramwaje. stanął, przed drzwiami i zapukał do drzwi, bo nie przepadał za dźwiękiem jej dzwonka, a klucza nie zabrał, bo i po, co i kiedy?

nie powiem że była szczęśliwa. przez chwilę zastanawiała się czy nie krzyknąc by wszedł, ale myśl że to wcale nie musi byc neil, jakoś rozproszyła jej plany. o bosych stopach, z kieliszkiem szapmana, otworzyła mu drzwi. - a pan do kogo?

- do tamtej pani. - wskazał głową, na nieistniejącą dziewoję za nią i wszedł do mieszkania, całując ją w usta, jednocześnie wyciągając kieliszek z szampanem, z jej ręki. - nie powinnaś pić,a skoro już się napiłaś, to znaczy, że nigdzie nie wychodzimy. - wzruszył ramionami, wchodząc do salonu. usiadł na kanapie, kładąc kieliszek na stoliku.

- której? - tupnęła lekko nogą układając dziubek z ust. zatrzasnęła drzwi zerkając jeszcze na przystojnego pana mieszkającego na przeciwko niej. - a to niby dlaczego? od kiedy? - nie żeby miała jakąś furie po alkoholu, czy coś, a więc?

- nie znasz. - mrugnął do niej, opierając się o kanapę. - skarbie nie masz jeszcze odpowiedniego wieku, poza tym, jak zakupy? - próbował, jakoś zgrabnie zmienić temat, z nadzieją, że mu się, to udało.

- jesteś okrutny. - mruknęła opadajac na jasna zamszową kanapę. zdąrzyła sie naburmuszyc, i wytaknąc mu wszystkie, błędy itp. nie dosc ze była zła bo zakupy wcale jej się nie udały, nie wspominając już o nowych butach od Oscara De La Reny, które okazały się za małe. - dobrze! -dodała nie chętnie siegajac po odebrany jej kieliszek.

kiedy skończyła swoją, jakże długą i okrutną wypowiedź, przysunął się do niej, uśmiechając łagodnie, po czym odgarnął włosy z jej ramienia i zaczął delikatnie całować ją,po szyj. - więc, co się takiego stało, że zakupy się nie udały? - znał ją dobrze, aż za dobrze, więc wiedział, że kłamała, och.

- oh! kupiłam za małe buty. - zagryzła wargi, unosząc lewą stopę do góry. ukazując mu tym samym, małe ranki powstałe przez owe buty. śmiej sie, ale dla harlow to na prawdę katorga.

daj spokój! w ogóle się nie śmieje, nie mogła bym.
- jak mogłaś kupić za małe buty, harloł? - powiedział z pełną powagą, naprawdę, po czym wziął delikatnie jej stopę i położył na swoich kolanach. zaczął ją masować, spoglądając na nią pytająco.

- nie mam pojęcia, kochanie. - oblizała spierzchniete wargi, poczym umoczyła w nich cristala. - rozmawiałeś z ojcem, hm?

podrapał się, po skroni, wzruszając ramionami. - wyleciało mi, to z głowy. - uśmiechnął się do niej łagodnie. - jestem głodny, może zamówię chińszczyznę do mieszkania? - spytał, nadal masując jej opuchnięte stopy, od za małych butów.

- wiedziałam, że tak będzie. - prychnęła, odstawiając na podłogę pusty kieliszek szampana. - niech zgadnę, całe popołudnie spędziłeś z kumplami oglądając pornosy? - zmarszczyła czoło. ja nie wiem czemu ona go tak pilnuje, jakaś w ogóle dziwna mi wyszła, zbyt zaborcza czy coś. - ja dziękuje. - pewnie odechciało jej sie jesc, taaak.

- o czym ty mówisz? - przewrócił oczyma, wzdychając ciężko. prawda była taka, że siedział na uczelni, a później był na piwie z kumplami i tyle go było widać, no, ale przecież jej nie powie, że pił, bo to właściwie było by jeszcze gorsze od pornoli.

- przepraszam, jestem dzisiaj jakaś nie obecna. - westchnęła, gładząc go dłonią po policzku. - nie umiem się na Ciebie gniewac. - usmiechnęła się kącikowo, muskajac delikatnie jego górną wargę.

- zamówię jedzenie. - przejechał kciukiem, po jej wargach, uśmiechając się łagodnie, po czym wziął telefon, dodam, że jej i znalazł numer do chińskiej restauracji, bądź knajpy. zamówił jedzenie i czekał na nie z niecierpliwością, był bardzo głodny.