Metropolitan Museum of Art

siedziała na schodach MMoA i piła kawę ze starbucksa. Czuła się jak Blair z plotkary! xd

wyobrazilam sobie bleri
Nie wiem co robił tu o tej porze. Przechadzał się w swoim płaszczyku, ponieważ jesienna pogoda dawała się we znaki. Zapalał i gasił zapalniczkę przechodząc obok muzeum. Czyżby dostrzegł znajomą dżud? W końcu zanim tu wrócił był właśnie m.in. w Londynie. Także stał jak głupek w półkroku i patrzył na jej falujące włosy.

dżejkob jaaa, jakie ładne imię!
a ona go nie widziała, i burknęła w ciemnośc:
- ta kawa jest obrzydliwa. gdybym kiedyś piła siki, to na pewno smakowałyby dokładnie tak! - i cisneła kubek gdzies przed siebie.

Cisnęła właśnie w dżejkoba. Który się rozeźlił żeby nie pisać wulgaryzmów.
- Cholera jasnaaaaaaa! - wrzasnął - Jesteś nienormalna?! - zaczął wykrzykiwać i zdjął szybko przemoczony płaszczyk - Kretynka. - mruczał jeszcze inne brzydkie epitety zbliżając się do dżud

- przepraszam! - przestraszyła się - nie chciałam trafic w ciebie, serio! nie wiedziałam że ktoś tam stoi - bała się zeby jej nie pobił, bo płaszcz wyglądał na nowiutki.

- Kup sobie okulary. Albo lepiej... NOKTOWIZOR! - krzyknął jej prosto do ucha potem przyjrzał się z bliska jej twarz - ... Jude. - pokręcił głową z dezaprobatą. To, że ją znał nie dawało jej żadnych ulg.

- tak, bede chodzic z noktowizorem - zasmiała się serdecznie, bo przeszedł jej cały strach!
- nienawidzisz już tuńczyka, teraz dojdzie starbaksowa kawa? - zasmiała się znowu. - przepraszam. - dodała jeszcze tylko i siedziała uśmiechnięta.

- Moja miłość do starbaksowej kawy nie minie. Jest lepsza niż moje trzy poprzednie byłe. Taka miłość się nie zdarza. - zaśmiał się, bo i mu złość chwilowo przeszła - Ale angielską herbatkę tez lubię - pstryknął palcami w powietrzu nie siadając na schodach. Bał się, że mu tyłek odmarznie. - Poza tym jakieś zadośćuczynienie?

- dla ciebie wszystko - powiedziała chyba nieświadoma konsekwencji - jesteś moim zbawicielem, nowojorskim aniołem czy coś!

- Nie wiem. Kup mi danielsa i grzechy zostaną Ci odpuszczone/ - wzruszyła ramionami stąpając nóżki na nóżkę

- dobra. teraz lecę! - cmoknęła go w policzek i uleciała jak mały ptaszek - napisze ci smsa - dodała z oddali i poszłaaa!

Pomachał jej uśmiechając sie z pewną sobie ironią. I tak zmienił numer